Najlepsza zupa na świecie – recenzja

by admin

Najlepsza zupa na świecie. Książka dla dzieci o przyjaźni, życzliwości i współpracy.

Najlepsza zupa na świecie, Susanna Isern, przekład Beata Haniec, ilustracje Mar Ferrero, Wydawnictwo Tako, Toruń 2017, ISBN 978-83-65480-34-7, wiek 3+

Bardzo lubię takie ciepłe, pozytywne historie, które pokazują wartość relacji z innymi, przyjaźni, bycia razem. Książki, które zachęcają dzieci do bycia życzliwym i pomagania innym.

Razem możemy więcej

Fabuła książki „Najlepsza zupa na świecie” jest prosta. W lesie rozszalała się burza śnieżna. Do domku Żółwia (Pani Żółwiowej?), który właśnie przygotowywał obiad, pukają zmarznięte zwierzaki, które chcą w jego chatce przeczekać śnieżycę. Smakowity zapach zwabia kolejnych gości. Gospodarz przyjmuje wszystkich serdecznie i zaprasza na posiłek. Każdy coś ze sobą przynosi: Jeleń — leśne owoce, Wilk — paprykę, Mysz — pieczarki. Zwierzaki grzeją się przy kominku i razem przygotowują zupę. Obieraniu i krojeniu warzyw towarzyszą zabawne historyjki,  wesołe piosenki, a nawet tańce. Mimo niesprzyjającej aury, w domku jest ciepło i miło. A kiedy Żółw wreszcie przynosi  parujący gar, wszystkie zwierzęta zgodnie uznają, że to najlepsza zupa, jaką jadły. Goście komplementują gospodarza i pytają o sekret wspaniałej zupy. Ku ich zdziwieniu Żółw odpowiada, że tym tajemniczym składnikiem  są… oni sami.

Przepis to my

 A to cały przepis:

„…garść przyjaciół,

kosz opowieści,

pęczek uśmiechów,

kilka kropel muzyki,

iskra światła,

szczypta ciepła,

woda i warzywa”.

Można pobawić się z dziećmi w wymyślanie własnych przepisów na „najlepszą zupę na świecie”. A może historia Żółwia i jego gości zachęci maluchy do uczestniczenia we wspólnym przygotowywaniu posiłków? Książkę polecam również nauczycielom przedszkolnym i bibliotekarzom. Na jej podstawie można przeprowadzić  ciekawe zajęcia na temat współpracy, które pokażą dzieciom, że razem możemy więcej (każde zwierzątko przyniosło tylko jeden składnik, a wyszła z tego wspaniała zupa).

Podobne przesłanie niesie książka „Paw, co ogon miał z przyjaźni” i  „Gdzie jest Pan Amos?”. Autorstwa Susanny Isern  polecam również książki „Niedźwiedź łowca motyli”, „Idealna chwila” i „Siedem łóżek malutkiej Popielicy”.

Moja córka zastanawiała się przez chwilę, dlaczego  w tekście Żółw jest panem skoro na ilustracjach nosi buciki na wysokim obcasie i to z różowym puszkiem, ale później uznała, że „widocznie takie lubi”.

Scenariusz zajęć z elementami biblioterapii stworzony na podstawie tej książki znajdziecie w dodatku „Biblioterapia w szkole” do kwartalnika „Biblioteka w szkole” z 10.2020,  str. 28

Podobne wpisy

error: Content is protected !!