W tym wpisie znajdziecie kolejne trzy tytuły z serii Książki polecane do biblioterapii.
Na ich podstawie możecie przeprowadzić zajęcia grupowe na temat emocji, wdzięczności i asertywności.
Inne tytuły znajdziecie np. we wpisie Książki do biblioterapii część 2
1.
Autor, tytuł, wiek, liczba stron:
Już nie chcę być wiewiórką, Olivier Tallec, Wydawnictwo Druganoga, wiek 4+, 32 strony
Główny temat, zagadnienie, cel zajęć/cel pracy z książką:
SZCZĘŚCIE, WDZIĘCZNOŚĆ, DOCENIANIE TEGO, CO MAMY, ZAZDROŚĆ
Krótkie streszczenie:
Wiewiórek uważa, że bycie wiewiórką nie jest wcale fajne. Wiewiórki tylko skaczą z gałęzi na gałąź i szukają szyszek, nic ciekawego. Nie to co na przykład bobry.
„Życie bobrów jest o wiele bardziej ekscytujące niż życie wiewiórek! Można ścinać drzewa zębami, można nosić konary na plecach, można budować tamy na rzekach.”
Albo weźmy takie jelenie. Jeleń to król lasu. Jest szlachetny i przechadza się dostojnie ze swoim wspaniałym porożem. Albo jeże. No kto by nie chciał być jeżem? Ten nigdzie się nie spieszy. Tylko je albo śpi zwinięty w kłębek pod listkami…
Wiewiórek postanawia więc zostać bobrem, jeleniem, jeżem, sową, nietoperzem, a nawet pingwinem cesarskim (kapitalne są te obrazki!), ale szybko przekonuje się, że życie żadnego zwierzaka nie jest idealne: jeże muszą jeść dżdżownice i uważać, żeby nie przejechał ich samochód, jelenie stale ukrywają się albo uciekają przed myśliwymi, a bobry…
„Nikt o tym głośno nie mówi, ale w rzeczywistości życie bobra jest bardzo męczące. Szczerze…, spodziewałem się czegoś lepszego.”
W końcu bohater dochodzi do wniosku, że chyba najlepiej być… wiewiórką.
Na ostatniej stronie nasz wiewiórek spotyka dzika, który prawdopodobnie pozazdrościł życia „basiom” i teraz czuje się rozczarowany kolacją złożoną z szyszek.
Czego uczy, co ważnego pokazuje, co możemy przekazać przy pomocy tej książki, co poćwiczyć:
Zabawna historia o tym, że pozory mylą, że wszystko ma swoje plusy i minusy. Że każdy ma swoje problemy i nie warto porównywać się z innymi. I o tym, że warto doceniać to, co mamy i koncentrować się na dobrych stronach.
Mocne strony/komentarz
Już nie chcę być wiewiórką to świetna książka dla wszystkich dzieci, które uważają, że inny mają lepiej – Kasia ma kręcone włosy, Ola wyjeżdża na wakacje do ciepłych krajów, Wojtek może grać bez ograniczeń na komputerze, Kamil najszybciej biega, a Marta nie musi dzielić pokoju z młodszą siostrą. Oni to mają dobrze!
Jak zwykle u Oliviera Talleca mamy mądre przesłanie, bez pouczania i z humorem. Bardzo polecam małym i dużym.
Dodatkowe aktywności
Na stronie Wydawnictwa Druganoga znajdziecie scenariusz warsztatów dla dzieci 4-6 lat z propozycjami zabaw i prac kreatywnych.
2.
Autor, tytuł, wiek, liczba stron:
Kolorowy potwór, Anna Llenas, Wydawnictwo Mamania, wiek 3+, 48 stron
Główny temat, zagadnienie, cel zajęć/cel pracy z książką:
EMOCJE
Krótkie streszczenie:
Bohaterem jest sympatyczny potwór, który ma problem – pomieszały mu się wszystkie uczucia a on sam zrobił się kolorowy jak tęcza. Biedak jest zagubiony – zupełnie nie rozumie, co się z nim dzieje. Dziewczynka proponuje, że pomoże mu zrobić porządek z tą plątaniną uczuć. Razem omawiają każdą emocję, przyporządkowują jej kolor i wkładają do osobnego słoiczka.
Czego uczy, co ważnego pokazuje, co możemy przekazać przy pomocy tej książki, co poćwiczyć:
Książka uczy maluchy rozpoznawać stany emocjonalne, których doświadczają, rozróżniać je i i nazywać.
Za bardzo wartościowe uważam, że bohaterowie robią miejsce dla wszystkich uczuć, nawet tych mniej przyjemnych. To pokazuje też dzieciom, że nie ma złych emocji, wszystkie są potrzebne, wszystkie do czegoś służą.
Można pokusić się o serię zajęć o emocjach, wykorzystując dodatkowo książkę „Kolorowy potwór doktor od emocji”, w której nasz bohater jest już ekspertem i pomaga innym radzić sobie z emocjami.
Mocne strony/komentarz
Mała ilość tekstu i piękne kolorowe ilustracje sprawiają, że książka przypadnie do gustu już dzieciom trzyletnim.
Bardzo ciekawe są ilustracje – kolaże z elementów wyciętych z papieru i tektury, niedokładnie pokolorowane, sprawiające wrażenie jakby stworzone ręką dziecka. Niedawno książka ukazała się w wersji pop-up. Maluchy szaleją na punkcie tej wersji.
Książka stała się bestsellerem w wielu krajach i została sprzedana w ilości 200 tys. egzemplarzy.
Nie przestraszcie się liczbą stron. Samego tekstu jest tak mało, że lektura zajmuje kilka minut.
Dodatkowe aktywności
„Kolorowy potwór” ma bardzo duży potencjał, jeżeli chodzi o aktywności związane z lekturą. W dodatku „Biblioterapia w szkole” do kwartalnika „Biblioteka w szkole” z 10.2018 znajdziecie scenariusz zajęć skierowanych dla dzieci w wieku 7-8 lat.
Biblioteczka-apteczka objęła patronatem konkurs Wydawnictwa Mamania „Kolorowy Potwór- emocje w bibliotece”. W Internecie znajdziecie fantastyczne relacje z działań bibliotek w ramach tego konkursu – można się zainspirować.
3.
Autor, tytuł, wiek, liczba stron:
Zbyt miła, Marjorie White Pellegrino, Grażyna Rigall, Gdańskie Wydawnictwo Psychologiczne, wiek 6+, 39 stron
Główny temat, zagadnienie, cel zajęć/cel pracy z książką:
ASERTYWNOŚĆ, PRESJA RÓWIEŚNIKÓW
Krótkie streszczenie:
Ania stara się być dla wszystkich miła, żeby nikt nie przestał jej lubić. Dziewczynka zawsze ustępuje miejsca w autobusie, dzieli się słodyczami i zabawkami, a nawet wykonuje prace, na które nikt inny nie ma ochoty, chociaż potem czuje smutek i złość.
Dopiero dziadek uczy Anię mówić „nie” i pokazuje, że bycie asertywnym wcale nie oznacza bycia niemiłym. A dziewczynka odkrywa, że kiedy przestaje być „zbyt miła” wcale nie traci przyjaciół. Co więcej, zaczyna być szczęśliwa!
Czego uczy, co ważnego pokazuje, co możemy przekazać przy pomocy tej książki, co poćwiczyć:
Książka zawiera wskazówki dla dzieci, w jaki sposób można bronić swoich granic i trenować asertywne zachowania.
Mocne strony/komentarz
Jestem zdania, że moglibyśmy uniknąć wielu problemów wieku nastoletniego, gdybyśmy od małego uczyli dzieci asertywności, bycia sobą i nieulegania presji rówieśników. To bardzo zaniedbany obszar.
Do zajęć na temat asertywności można wykorzystać też książki „Zgadzam się albo i nie” oraz „Grzeczna”
Dodatkowe aktywności
Uczniom można zaproponować scenki w parach: ćwiczenie uprzejmego, ale stanowczego odmawiania.
