Chłopak w sukience, David Walliams, przekład Karolina Zaremba, ilustracje Quentin Blake, Wydawnictwo Mała Kurka, Piastów 2015, ISBN: 978-83-62745-18-0
Tak jak w przypadku poprzednich książek i tu, pod przykrywką czarnego humoru, obrazoburczości i żartów na granicy dobrego smaku (tak, smarki i inne świństwa, jak zwykle, są), David Walliams porusza poważne tematy. Tym razem chodzi o brak tolerancji wobec odmienności. Mamy tu dorosłych (nauczyciele, rodzice), którzy zamiast wspierać indywidualność dzieci i szanować ich wybory, wtłaczają je na siłę w męskie i kobiece szablony zachowań i dziecięcego bohatera, który próbuje wydostać się ze sztywnych ram stereotypowych ról społecznych.
Dennis ma 12 lat, mieszka w zwyczajnym domu, na zwyczajnej ulicy, w zwyczajnym mieści, chodzi do zwyczajnej szkoły i gra w szkolnej drużynie w piłkę nożną (jest królem strzelców), ale czuje się trochę inny, bo, poza piłką, interesuje się … modą. Chłopak wydaje całe kieszonkowe na magazyn Vouge, który studiuje z wypiekami na twarzy. Moda to dla niego ucieczka od szarego i nudnego życia, jak sam mówi, „jego Narnia”. Ale w rodzinie złożonej z samych mężczyzn (ojciec sam wychowuje chłopców) nie ma miejsca na takie „babskie” zajęcia. Tak samo jak na wspomnienia o mamie, przytulanie i płacz. „Bo płaczą tylko dziewczyny”. Dlatego Dennis ukrywa się ze swoim hobby. Kiedy ojciec znajduje schowany pod materacem magazyn, robi synowi awanturę i wyrzuca gazetę, a starszy brat pyta chłopca, czy ma go od teraz nazywać Denise. Ale Dennis wcale nie chce być dziewczyną, on po prostu uważa, że to nie w porządku, że pewne czynności czy przedmioty są zarezerwowane tylko dla dziewczyn, chciałby, żeby każdy mógł robić i nosić to, co lubi.
Ale to nie fair, prawda? Mam na myśli to, że ubrania dla chłopaków są takie drętwe. Dziewczyny mają same najlepsze rzeczy. Co mogło być złego w noszeniu rzeczy, które podobają Ci się najbardziej?
Gdy starsza koleżanka (Dennis podkochuje się w niej, jak cała męska część szkoły), która też interesuje się modą i projektuje własne stroje, proponuje Denisowi wspólne przymiarki, chłopak jest zachwycony, ale postawa ojca i brata wywołała u niego poczucie, że robi coś złego, wstydliwego, co należy ukrywać. Pewnego dnia Lisa i Dennis wpadają na zwariowany pomysł, żeby przebrać Dennisa za dziewczynę i nabrać kolegów i nauczycieli. Nie spodziewają się, jak poważne konsekwencje będzie miał ten żart. Chłopak zostaje wyśmiany przez kolegów a dyrektor wyrzuca go ze szkoły
Przebieranki to obrzydliwość. Mam nadzieję, że wstydzisz się swojego zachowania. Przynosisz hańbę szkole, a ja nie będę wśród swoich uczniów trzymał takiego degenerata!
i z drużyny piłkarskiej. I to przed najważniejszym meczem. Reakcja ojca też była łatwa do przewidzenia:
Czym ja sobie na to zasłużyłem? Mój syn lubi nosić sukienki!
Oprócz zagadnienia stereotypizacji płciowej, autor porusza w książce problem depresji rodzica i wpływu choroby na dzieci. Dużo miejsca poświęca też tematowi przyjaźni i lojalności. Dennis ma to szczęście, że ma prawdziwego przyjaciela, który akceptuje go takim, jaki jest i trwa przy nim bez względu na wszystko.
Czy mógłby mu pan przekazać, że nadal jestem jego przyjacielem? Niezależnie od tego, co się wydarzyło. Wciąż jest moim kumplem. Powie mu Pan?
Przecież do głupie. To było tylko przebranie. Mnie nie robi różnicy. Nadal jesteś tym samym Dennisem, moim kumplem, w sukience czy bez.
Inne książki poruszające temat stereotypów związanych z płcią to np. „Grzeczna”, „O królewnie, która chciała jeździć koparką”, „Lala Lolka”