Wdzięczny kwiat, Sarolta Szulyovszky, przekład Sebastian Stachowski, Wydawnictwo Namas, Poznań 2011 r., ISBN: 978-83-62537-06-8, wiek 4+
Pewnego dnia babcia Kato odnajduje w ogrodzie nowy, czerwony kwiat. Mimo słabego wzroku i wątłych sił, babcia codziennie przychodzi do ogrodu, żeby podziwiać jego piękno. Kwiat dzielnie znosi jesienne wiatry i deszcze, a nawet zimowe mrozy, ale gdy pewnego dnia staruszka nie pojawia się w ogrodzie, kwiat również znika. Wiosną ogród odradza się, między grządkami biega wnuczka babci Kato, Hajnalka, na drzewach pojawiają się liście, a w miejscu gdzie wcześniej rósł ulubiony kwiat babci, pojawia się nowa maleńka roślinka.
Publikacja w poetycki, delikatny sposób zapoznaje najmłodszych odbiorców z tematyką przemijania i bardzo subtelnie otwiera przestrzeń do rozmowy na temat śmierci.
Wdzięczny kwiat to refleksyjna, liryczna historia pokazująca, że życie i śmierć człowieka są integralną częścią odwiecznego rytmu przyrody. Zmiany zachodzące w ogrodzie dziadka Gezy i babci Kato w trakcie poszczególnych pór roku obrazują cykl ludzkiego życia. Śmierć została tu przedstawiona jak coś nieuchronnego, ale nie budzącego strachu ani buntu. Odchodzimy, gdy skończy się nasz czas, by zrobić miejsce innym. Oni, my i kwiaty w ogrodzie dziadka Gezy jesteśmy częścią tej samej całości.
Na rynku wydawniczym ukazało się sporo książek, które oswajają dzieci z tematem śmierci. Jest w czym wybierać i rodzice znajdą na pewno pozycję, która będzie najlepiej dostosowana do wieku i wrażliwości ich dziecka a ujęcie tematu będzie najbliższe ich sposobowi postrzegania śmierci. Książkę „Wdzięczny kwiat” polecam osobom, które rozmawiając z dzieckiem o umieraniu wolą powoływać się na prawa natury niż odwoływać się do religii.
Autorka zadedykowała książkę pamięci swojej prababci. Można wykorzystać ten fakt do rozmowy z dziećmi o tym, że nasi zmarli bliscy może nie czekają na nas w niebie, ale nadal żyją w naszej pamięci.
Bardzo istotną rolę w tej książce pełnią ilustracje które podkreślają panującą w tekście atmosferę spokoju, zrozumienia i zgody na nieuniknione. Historia ulubionego kwiatu babci Kato została opowiedziana na trzy różne sposoby: przy pomocy tekstu, ilustracji i wiersza.
Książka zdobyła 1. nagrodę w Międzynarodowym Konkursie Pisarzy i Ilustratorów Książek dla Dzieci 11º Concorso Internazionale Syria.
