O królewnie, która chciała jeździć koparką, Janusz Wilczyński, ilustracje Monika Pollak, Gdańskie Wydawnictwo Psychologiczne, Gdańsk 2011; wiek 4+
Królewska córka w koparce?!
Królewna Monika ma piegi, rozwichrzone włosy, chodzi w żółtych kaloszach i bardzo różni się od stereotypowej bohaterki książek dla dziewczynek. Jej marzenie też jest nietypowe. Monika nie marzy o różowej sukni, złotej karecie, ani rycerzu na białym rumaku. Ona chce jeździć koparką! Królewscy rodzice prośbą i groźbą starają się wyperswadować córce tę zachciankę, bo przecież nie jest to odpowiednie zajęcie dla następczyni tronu.
„Królewska córka w koparce?! Skandal! To nie przystoi!”
Stereotypy związane z płcią
Ale ani góry prezentów, ani popisy specjalnie sprowadzanych do pałacu sztukmistrzów, nie są w stanie odwrócić uwagi królewny od marzenia o koparce. Monika posuwa się nawet do strajku głodowego – nie je obiadów ani ulubionych lodów orzechowych. Król i królowa martwią się, co na to powiedzą ministrowie, dworzanie i poddani, ale w końcu dają za wygraną i do królewskiego ogrodu wjeżdża „wielka żółta koparka na wielkich gumowych kołach, z wielką łyżką o żelaznych zębach” a ich córka zostaje najlepszą, a na pewno najszczęśliwszą, operatorką koparki.
Bądź sobą
Historia królewny, która nie chciała być różowo-brokatowa i jeździć na kucyku, przełamuje stereotypy związane z płcią i pokazuje dzieciom, że nie muszą rezygnować z realizacji swoich planów i pasji tylko dlatego, że są inne, nietypowe, wywołują zdziwienie otoczenia. Zachęca do pozostania sobą i walczenia o to, czego naprawdę pragną.
Bajka, w dowcipny sposób, przypomina też nam, rodzicom, że zamiast odmawiać dzieciom prawa do szczęścia w imię „co ludzie powiedzą” i „nie wypada”, powinniśmy szanować ich marzenia, akceptować ich wybory i kochać je takimi, jakie są.
Zakończenie bezcenne
Najbardziej ujął mnie koniec tej historii, kiedy to po kilku latach Monika wychodzi za księcia Marka, który… pięknie gra na harfie i szyje stroje dla dam dworu. Monika i Marek mają gromadkę dzieci, którym pomagają spełniać marzenia, bo „wiedzą, że to klucz do szczęścia”.
Książki takie jak „O królewnie, która chciała jeździć koparką” pokazują też dzieciom, że ludzie są różni i uczą tolerancji i szacunku dla odmiennych postaw. Podobną tematykę, z męskimi bohaterami, poruszają m.in. książki „Różowa walizka”, „Lala Lolka” i „Igor i lalki”
Tekst bardzo dobrze uzupełniają ilustracje Moniki Pollak.
