O Kamilu, który patrzy rękami, Tomasz Małkowski, ilustracje Joanna Rusinek, Wydawnictwo Adamada, Gdańsk 2017, wiek 5+
Bohaterem książki Tomasza Małkowskiego jest pięcioletni Kamil, który jest niewidomy od urodzenia. Książka nie jest pozycją terapeutyczną dla dzieci niepełnosprawnych. Jej celem jest raczej oswajanie dzieci zdrowych z odmiennością i pokazanie im, jak ich koledzy z niepełnosprawnością chcieliby być traktowani.
Autor zwraca też uwagę, że ludziom zdrowym bardzo trudno odnaleźć się w sytuacji czyjejś niepełnosprawności. Często nie wiedzą, jak reagować na odmienność, nie potrafią się zachować. W książce znajdziemy cały wachlarz negatywnych reakcji, od strachu i niechęci, przez wyśmiewanie, po nadmierne rozczulanie się i nachalne udzielanie pomocy.
Przełamuje stereotypy związane z niepełnosprawnością
Ta historia uświadamia dzieciom, że oprócz „patrzenia rękami”, Kamil jest takim samym chłopcem, jak one. Chodzi do przedszkola, robi psikusy starszej siostrze, wynosi śmieci, nakrywa do stołu, gra w piłkę i chce zostać… prezydentem. Na pewno nie ma powodu, żeby się go bać. Pokazuje też, ze bohater świetnie sobie radzi w życiu – jeździ na nartach i rowerze, chodzi do restauracji, zwiedza muzea. Kamil nie jest biedny i nieszczęśliwy i nie potrzebuje niczyjego współczucia. (W litowaniu się i wyręczaniu celuje ciotka Kamila, która zwraca się do niego „Mój biedny kaleka” i na siłę karmi go zupą).
W książce znajdziemy też kilka sytuacji, w których bohater staje się obiektem wyzwisk i drwin. Co ciekawe, często to dorośli wykazują się bezmyślnością i okrucieństwem:
„Ślepy, spływaj! Blokujesz ruch”
„Gdzie się pchasz, ślepoto? […] Ludzi pozabijasz”
„Nie widzisz? […] To po co tu przychodzisz? Powąchać?”
„A te ciemne okulary w restauracji! Mały gadżeciarz!”
„O Kamilu, który patrzy rękami” wyróżnia się na tle innych pozycji oswajający z niepełnosprawnością swoją lekką formą. Książka jest dobrze napisana, pozbawiona dydaktyzmu i bardzo zabawna.
Warto czytać dzieciom tego rodzaju książki, żeby nie stały się takimi dorosłymi, jakich czasami spotyka Kamil.
Z innych książek oswajających z brakiem wzroku polecam Tydzień Konstancji, Czarna książka kolorów i Bursztyn z serii Bajki bez barier.