Gdzie jest pan Amos? Książka o sile drobnych gestów i o tym, że dobro powraca.
Gdzie jest pan Amos?, Philip C. Stead, ilustracje Erin E. Stead, przekład Maria Grabska-Ryńska, Wydawnictwo Debit, Katowice 2018; wiek 3+
Od razu na wstępie napiszę, że dawno tak mnie nie ujęła książka dla dzieci w wieku przedszkolnym. „Gdzie jest pan Amos?” to cudna historia o tym, że dobrze mieć przyjaciół, na których można liczyć w trudnych chwilach, o sile drobnych gestów i o tym, że dobro powraca. Potrzeba nam takich ciepłych, pozytywnych książek, które pokazują dzieciom życzliwych ludzi i dobry świat i uwrażliwiają na problemy innych. Nie przegapcie.
Pan Amos dba o zwierzęta
Pan Amos jest zatrudniony w zoo, ale opieka nad zwierzętami to dla niego coś więcej niż praca. Bohater nie tylko wykonuje swoje obowiązki polegające na sprzątaniu klatek i karmieniu zwierząt, ale dba o swoich podopiecznych z wielką empatią i zaangażowaniem. Spędza z nimi dużo czasu, zna ich upodobania i słabości i każdemu stara się dać to, czego potrzebuje: gra w szachy ze słoniem i pozwala mu bardzo długo się namyślać zanim wykona kolejny ruch, daje żółwiowi wygrywać wyścigi, siedzi w milczeniu z nieśmiałym pingwinem, wyciera nos zakatarzonemu nosorożcowi i czyta bajkę na dobranoc sowie, która boi się ciemności.
Zwierzaki odwdzięczają się
Zwierzęta doceniają jego dobroć i życzliwość. Gdy pewnego dnia choroba zatrzymuje pana Amosa w łóżku i opiekun nie pojawia się w zoo, podopieczni czekają i niepokoją się. W końcu postanawiają wsiąść w autobus, którym pan Amos codziennie przyjeżdża do pracy, i sprawdzić, co się stało z przyjacielem. A w domu opiekują się nim z taką czułością i troską, jak to zwykł robić pan Amos: słoń gra z panem Amosem w szachy, i tym razem to pan Amos długo się zastanawia, żółw bawi się z nim w chowanego (bo na wyścigi chory nie ma siły), pingwin w milczeniu ogrzewa panu Amosowi stopy, nosorożec służy chusteczką, a sowa czyta mu na dobranoc, bo jak się okazuje, pan Amos też boi się ciemności…
Wzruszająca jest ilustracja na końcu (zresztą wszystkie są przepiękne), kiedy wszyscy przyjaciele razem zasypiają. Przypomina zdjęcia Simony Kossak z jej zwierzakami.
Książka zdobyła wiele nagród, m.in. tytuł najlepszej książki dla dzieci „The New York Times” i „Publishers Weekly” w 2010 roku. W roku 2019 została nominowana do nagrody w konkursie Empiku na najlepszą książkę dziecięcą w kategorii do lat 5. „Przecinek i Kropka”
Polecam dla dzieci 3+. Podobny temat porusza książka „Niedźwiedź, łowca motyli”
