Opowieść o Błękitnym Psie, czyli o rzeczach trudnych dla dzieci, Beata Majchrzak, ilustracje Aleksandra Chabros, Wydawnictwo Papilon, Poznań 2013, ISBN: 978-83-245-2339-9; wiek 5+
Autorka „Opowieści o Błękitnym Psie” jest psychologiem i pomaga dzieciom, które nie radzą sobie z emocjami (smutkiem, złością, lękiem) wywołanymi przez ciężką chorobę. Wspiera też najmłodszych przebywających w hospicjach. Chociaż, jak sama przyznaje w ostatnim rozdziale książki, jej praca jest czasami bardzo trudna i w pewnych sytuacjach brakuje jej słów, to do opisania historii swoich podopiecznych znalazła słowa i mądre i piękne. Problem każdego dziecka został przedstawiony metaforycznie, z wielkim wyczuciem i wrażliwością.
W poszczególnych rozdziałach książki poznajemy niewidomą Basię, niepełnosprawnego intelektualnie Stasia, umierającego Tomka i Zosię, która w wypadku straciła nogę. Gdy dzieci czują się smutne i zagubione odwiedza je Błękitny Pies. Dla każdego ma specjalną opowieść. Taką, jakiej dziecko akurat potrzebuje, jaką chciałoby usłyszeć. Opowieści psa pocieszają i podnoszą na duchu. Pies stosuje biblioterapię:)
Ze względu na specyfikę poruszanych problemów, w opowiadaniach nie znajdziemy prostych rozwiązań i happy endów. Wsparcie, które proponuje książka, to raczej pomoc w zmianie sposobu myślenie o sytuacji, na którą dzieci nie mają wpływu, akceptacja trudnych uczuć i empatyczna obecność:
„Czasami każdego ogarnia taki smutek, a łzy tak dławią, że nie możemy wypowiedzieć ani słowa, a jeśli nawet możemy, to nie wiemy, jak opisać to, co czujemy. I wtedy chcemy, żeby ktoś nas przytulił, tak mocno, z całej siły, by nas trzymał i nie puszczał, tak byśmy słyszeli tylko bicie serca, które nas kocha. […] I tak wtuleni w drugą osobę powoli uspokajamy się, a smutek powoli z nas wycieka.”
Na końcu każdego rozdziału autorka zamieściła zadania dla czytelników, które mogą dodatkowo pomóc w przepracowaniu problemu, uwolnieniu zalegających emocji.
Książka Beaty Majchrzak to głównie pozycja terapeutyczna dla dzieci chorych, ale również lektura ucząca empatii, wrażliwości na los innych.
„Opowieść o Błękitnym Psie” została wydana również w formie audiobooka, ale moim zdaniem jest to zdecydowanie książka do wspólnego czytania, towarzyszenia dziecku podczas lektury, odpowiadania na pytania, może nawet wspólnego popłakania. Zresztą w przypadku tego typu książek nie chodzi o samo czytanie. Równie istotna jest rozmowa z dzieckiem wywołana przez treść.
Książka zajęła drugie miejsce w III edycji Konkursu Literackiego im. Astrid Lindgren na współczesną książkę dla dzieci i młodzieży, zorganizowanego przez Fundację „ABCXXI – Cała Polska czyta dzieciom”.
Wydawnictwo rekomenduje książkę dla dzieci w wieku 3-6 lat. Ja bym ją poleciła dzieciom od lat 5.
