Dzisiaj pokażę kolejne 3 tytuły z serii Książki polecane do biblioterapii.
Wybrane książki poruszają tematy uniwersalne, które dotyczą każdego dziecka w wieku przedszkolnym lub wczesnoszkolnym. Na ich podstawie można przygotować zajęcia z elementami biblioterapii o zazdrości i wdzięczności, radzeniu sobie ze stratą i raniącej sile słów.
1.
Autor, tytuł, wiek, liczba stron:
Jabłka Pana Peabody’ego, Madonna, ilustracje Loren Long, Wydawnictwo Zysk i S-ka, wiek 7+, 32 strony
Główny temat, zagadnienie, cel zajęć/cel pracy z książką:
PLOTKA, POMÓWIENIE, PRZEMOC WERBALNA, OCENIANIE PO POZORACH
Krótkie streszczenie:
W małym amerykańskim miasteczku nauczyciel historii organizuje co tydzień mecze baseballowe. Uczniowie pana Peabody’ego nie przejmują się przegranymi, bo sama gra sprawia im przyjemność. Uwielbiają też swojego nauczyciela.
Pewnego dnia wszystko się zmienia. Jeden z uczniów widzi, jak po zakończonym meczu pan Peabody bierze ze straganu jabłko i odchodzi bez płacenia. Chłopiec opowiada o tym zdarzeniu wszystkim napotkanym osobom i wieść o kradzieży szybko obiega całe miasteczko.
W kolejną sobotę na boisku pojawił się tylko jeden chłopiec, Litlle Billy, i mówi nauczycielowi, że wszyscy uważają go za złodzieja. Pan Peabody zabiera chłopca na stragan i wyjaśnia sytuację – płaci za jabłka z góry i odbiera je po meczu. Tommy, który wyciągnął pochopne wnioski i rozgłosił nieprawdziwą informację, przeprosił nauczyciela.
Pan Peabody przyjął przeprosiny, ale postanowił uświadomić chłopcu, jak trudno naprawić krzywdę wyrządzoną przez plotkę. Tommy miał przynieść na boisko puchową poduszkę. Gdy pan Peabody ją rozpruł, wiatr rozniósł pióra na wszystkie strony.
Teraz pozbieraj wszystkie piórka – polecił nauczyciel. Każde piórko to jeden mieszkaniec Happville…
Czego uczy, co ważnego pokazuje, co możemy przekazać przy pomocy tej książki, co poćwiczyć:
To książka o tym, jaką krzywdę można wyrządzić słowami i jak ciężko to później naprawić. Świetny sposób, żeby uzmysłowić młodym ludziom, że plotki wcale nie są takim niewinnym żartem, jak im się wydaje i mogą mieć poważne konsekwencje.
Mocne strony/komentarz
Temat bardzo potrzebny. Szczególnie w dobie Internetu, gdzie (prawdziwe i nieprawdziwe) informacje rozchodzą się z zawrotną prędkością i trafiają do tysięcy odbiorców. Książka bardzo dobrze sprawdza się do pracy zarówno z dziewięcio- jak i szesnastolatkami.
Dodatkowe aktywności
Na podstawie książki stworzono scenariusze zajęć na temat raniącej siły słów, przemocy werbalnej i plotki. Znajdziecie je w dodatku „Biblioterapia w szkole” do kwartalnika „Biblioteka w szkole” z 10.2017 i 10.2019 oraz w czasopiśmie „Biblioterapeuta” 2/2014 i „Biblioterapeuta” 2/2016
2.
Autor, tytuł, wiek, liczba stron:
Pustka, Marianna Sztyma (tekst i ilustracje), Wydawnictwo Kropka, wiek 6+, 32 strony
Główny temat, zagadnienie, cel zajęć/cel pracy z książką:
RADZENIE SOBIE ZE STRATĄ, ŚMIERĆ ZWIERZĄTKA
Krótkie streszczenie:
Do drzwi mieszkania pewnej dziewczynki puka tytułowa pustka. Pustka po jej zmarłym kocie. I chociaż kotek był mały, pustka jest ogromna. Przyszła, żeby towarzyszyć dziewczynce w żałobie. Pustka odpowiada cierpliwie na wszystkie pytania bohaterki, daje dziewczynce przestrzeń do pobycia ze swoimi trudnymi emocjami, przyzwolenie na tęsknotę i płacz. Zachęca do mówienia o kocie, wspominania wspólnych chwil. Pustka tłumaczy też, że już zawsze będzie towarzyszyć dziewczynce, ale z czasem zrobi się mniejsza. Tak mała „jak koci włos na ubraniu”.
Czego uczy, co ważnego pokazuje, co możemy przekazać przy pomocy tej książki, co poćwiczyć:
Dla wielu dzieci czworonożny przyjaciel jest jedną z najbliższych „osób” na świecie, a jego śmierć stanowi bardzo trudne przeżycie. Odejście zwierzątka to też często pierwszy kontakt dziecka ze śmiercią kogoś bliskiego. Książka Marianny Sztymy bardzo poważnie traktuje uczucia dziecka i może mu ułatwić proces godzenia się ze stratą.
Młody czytelnik nie znajdzie w książce łatwego pocieszenia, znajdzie za to akceptację swoich emocji, jasny przekaz, że jego rozpacz nie jest ani głupia, ani śmieszna. Ma pełne prawo czuć się nieszczęśliwy i tak długo opłakiwać ukochanego pupila, jak długo tego potrzebuje.
Mocne strony/komentarz
Lakoniczny tekst i niejednoznaczne ilustracje sprawiają, że książkę z powodzeniem można wykorzystać jako pretekst do rozmowy o różnych stratach, których dzieci doświadczają na co dzień (zgubienie ulubionej zabawki, przeprowadzka, zmiana przedszkola, wyjazd przyjaciela itd.).
Bardzo cenne jest pokazanie dzieciom, że trudne emocje, które towarzyszą stracie, są naturalne i zupełnie zrozumiałe. Inne dzieci w podobnej sytuacji czują to samo (ta świadomość daje dziecku poczucie wspólnoty i bezpieczeństwa).
Dodatkowe aktywności
W zaprzyjaźnionej grupie przedszkolnej rysowaliśmy Pustkę kredą na pakowym papierze.
3.
Autor, tytuł, wiek, liczba stron:
Gdzie mieszka szczęście? Barry Timms, Greg Abbott, Wydawnictwo Wilga, wiek 4+, 24 strony
Główny temat, zagadnienie, cel zajęć/cel pracy z książką:
PORÓWNYWANIE SIĘ Z INNYMI, ZAZDROŚĆ, DOCENIANIE TEGO, CO MAMY, WDZIĘCZNOŚĆ, WARTOŚCI NIEMATERIALNE
Krótkie streszczenie:
Pan Mysz Szara mieszka z ukochaną żoną i licznym potomstwem w ślicznym domku w lesie. Domek jest słoneczny, nie brakuje w nim miejsca do zabawy i mysia rodzina jest w nim bardzo szczęśliwa. Do czasu. Kiedy tata mysz zauważa podczas spaceru willę Myszy Białej stwierdza, że jego domek jest zdecydowanie za mały i że naprawdę szczęśliwym można być tylko posiadając taki wielki taras, jaki ma jego biały sąsiad. Spotkany na spacerze Pan Mysz Biała potwierdza, że rzeczywiście, jeszcze do niedawna był przekonany, że ma wszystko, czego potrzebuje do szczęścia. Wszystko zmieniło się jednak, kiedy zobaczył na wzgórzu ogromny pałac. I to z wieżyczką! Od tej pory zamiast cieszyć się swoją willą z tarasem, czuje smutek i zazdrość.
Mysz Szara i Biała udają się z wizytą do właściciela pałacu. Mysz Brązowa oprowadza gości po sali balowej, ogrodzie z fontanną i obserwatorium. Goście wzdychają:
„Jeszcze dziś rano nic nam nie brakowało, jednak teraz wiemy, że mamy za mało”
Ku ich zaskoczeniu gospodyni przyznaje, że i ona komuś zazdrości. Często podgląda przez teleskop mały domek w lesie, który jest wypełniony miłością, gwarem i śmiechem.
„Bywam samotna – gospodyni wyznaje. – Gdy widzę ten dom, dzień weselszy się staje. Jak tam radośnie! Ależ się kochają! Widać, że szczęśliwe myszy tam mieszkają!”
Zdumiony pan Mysz Szara rozpoznaje swój dom i swoją rodzinę…
Czego uczy, co ważnego pokazuje, co możemy przekazać przy pomocy tej książki, co poćwiczyć:
Świetna historia z mądrym przesłaniem, że szczęście nie zależy od tego, ile posiadamy. Trzy myszy zrozumiały, że porównywanie się z innymi i niekończąca się pogoń za lepszym, nowszym, ładniejszym, są źródłem frustracji, a sekretem prawdziwego szczęścia jest właśnie umiejętność doceniania tego, co posiadamy.
Mocne strony/komentarz
Wierszowany tekst dobrze czyta się na głos. Na uwagę zasługuje też interaktywna forma książki (dziurki, odchylane klapki, otwierane okienka, rozkładane strony), która na pewno uatrakcyjni dzieciom lekturę.
Dodatkowe aktywności
Zaprzyjaźnione przedszkolaki z wielkim entuzjazmem tworzyły własne „szczęśliwe domki”.
