NIEBO ZA DOMEM

by admin

Niebo za domem, Gaute Heivoll, przekład Milena Skoczko,  Wydawca Fundacja Inicjatyw Społecznie Odpowiedzialnych FISO, Gdańsk 2009, ISBN 978-83-927231-1-0, wiek 5+

IMG_0299-2 (2)Mama Jona umarła, ale codziennie wieczorem przychodzi powiedzieć mu dobranoc. Gdy pewnego dnia nie pojawia się, chłopiec boi się zasnąć. Tata pruje czerwony sweter, który mama zrobiła synkowi i zawiązuje nitkę wokół dużego palca u nogi, a drugi koniec daje Jonowi, żeby mógł za nią pociągnąć, kiedy go będzie potrzebował. Chłopiec budzi się w środku nocy i ciągnie za nitkę, jednak tata nie reaguje na wezwanie. Jon postanawia pójść za nitką, ale zamiast do pokoju taty trafia … na spotkanie z mamą. Okładka i cała książka są utrzymane w czarno-białej tonacji. Jedynie nić jest czerwona. Ta nić symbolizuje miłość, więź między chłopcem a jego matką, która jest silniejsza niż śmierć. Jon zaczyna rozumieć, że zmarli bliscy są obecni  w naszych myślach i sercach i zostaną z nami na zawsze.

W księgarniach i bibliotekach jest już wiele książek dla dzieci, które oswajają temat śmierci i mogą przygotować dziecko na odejście zwierzątka czy bliskiej osoby. To jest pozycja typowo terapeutyczna: koncentruje się na emocjach dziecka w żałobie, pomaga przepracować uczucie smutku, tęsknoty, żalu i złości i poukładać sobie wszystko w głowie.

Przyznam, że dla mnie scena, gdy w nocy swetry mamy ożywają, wychodzą z szafy i otaczają łóżko chłopca, albo gdy mały Jon, idąc za nitką, trafia do ciemnego lasu, w którym czekają na niego powiewające na wietrze ubrania, była przerażająca.  Ale specjaliści polecają. Dr Maria Molicka, która jest psychologiem i autorytetem w dziedzinie bajkotrapii, napisała o tej książce, że jest „piękna, niezwykła i głęboko terapeutyczna”.

Podobne wpisy

error: Content is protected !!